Zo blij als ik afgelopen weekend was, zo somber voel ik me vandaag. Op een of andere manier schijnt een zwangerschapsdip erbij te horen. Je hormoonhuishouding verandert tijdens de zwangerschap waardoor je door omstandigheden angstig, gestrest en depressief kan worden. Depressief ben ik (nog) niet, maar angstig en gestrest zeker wel.
Familie
Er spelen momenteel meerdere dingen waardoor ik me zo voel en één daarvan is gedoe binnen de familie. Ik heb bijvoorbeeld geen contact met mijn vader, omdat hij nooit echt moeite voor mij heeft gedaan. Ook toen we nog wel contact hadden zag ik hem amper en als ik hem zag of sprak dan kwam het initiatief van mijn kant. Ik hoorde wel vaak: “je was thuis hé, ik zag je auto staan”, maar het idee om dan even aan te bellen en een bakkie te doen kwam niet in hem op.
Daarnaast heeft hij het idee dat hij tussen mij en mijn stiefmoeder moet kiezen, waardoor ik vorig jaar juli, nadat hij aangaf geen getuige te willen zijn, het contact maar gewoon heb verbroken. Sindsdien heeft het een berg teleurstellingen voorkomen en heb ik het (soort van) een plekje kunnen geven. Toch vreet het sinds kort weer aan me en vraag ik me wel eens af waarom ik in godsnaam op de wereld ben gezet.
Mijn vader is niet de enige met wie ik geen contact heb. Ook met mijn oma (moederskant) heb ik momenteel geen contact. Nadat zij een paar maanden geleden mijn vertrouwen wéér heeft geschonden was ik er klaar mee en heb ik aangegeven haar voorlopig niet meer te willen zien en/of spreken. Een onderliggende reden is het feit dat zij nog steeds contact heeft met mijn moeder en ik daar, zeker nu ik zwanger ben, echt niks mee te maken wil hebben. Als het aan mij ligt wordt zij geen oma en krijgt ze mijn kind nooit te zien. Ze heeft al genoeg levens verziekt.
Werk & geld
Naast het gedoe met familie maak ik me ook zorgen om werk en geld. We hebben het niet slecht, maar omdat ik sinds begin dit jaar fulltime ZZP’er ben is het de slechtste timing ooit om zwanger te zijn. Ik ben bang om klanten te verliezen, om (veel) minder inkomen te hebben tijdens m’n verlof en vraag me af of ik, dankzij de vage regeltjes van het UWV, überhaupt wel een ZEZ-uitkering krijg. Morgen het UWV maar even bellen.
Verder probeer ik het zo positief mogelijk te bekijken. Doordat ik ZZP’er ben kan ik mijn tijd flexibel indelen en juist veel tijd met de baby doorbrengen. Ook hoef ik maar heel af en toe opvang te regelen, wat weer scheelt in de kosten. Dat is dan wel weer fijn… 🙂
